ЭКСПАЗІЦЫЯ МУЗЕЙНАГА ПАКОЮ

МУЗЕЙНЫ ПАКОЙ "БАБУЛІН КУФЭРАК"

Філіял “Сялявіцкі цэнтр культуры”

ДУК “Слонімскі раённы цэнтр культуры, народай творчасці і рамёстваў”

Адрас: Слонімскі раён, аграгарадок Сялявічы,

вул. Савецкая, 35.

Адказны: Габава Марына Вячаславаўна –

загадчык філіялам “Сялявіцкі цэнтр культуры”.

Тэлефон: 8(01562)52939

Усяго ў фондзе прадстаўлена 125 экспанатаў, сабраных па вёсках Азярніцкага сельскага савета Слонімскага раёна, якія адлюстроўваюць жыццё і быт мясцовасці ў ХХ-м стагоддзі. Агульны выгляд экспазіцыі стылезаваны пад сялянскую хату, а тэматычныя зоны кутка падзелены па наступнай класіфікацыі: прадметы побыту (посуд, мэбля, керасінавыя лампы), прылады працы (плотніцтва, бортніцтва, земляробства, ткацтва,), ткацкія вырабы, адзенне, фотаархівы і гістарычныя дакументы (нумезматыка).

ЭКСПАЗІЦЫЯ МУЗЕЙНАГА ПАКОЮ

Карыта. Драўляны прадмет побыту сялян. Прадаўгаватая пасудзіна, выдзеўбаная з дрэва. Выкарыстоўваецца звычайна для мыцця адзежы або для кармлення і вадапою жывёлы. Прыкладна 1932 г. вырабу. Памеры: 39 х 110см в.Кракотка

Кош. Пляцёная ёмістасць для захоўвання і транспарціроўкі сыпкіх і штучных рэчываў, пераважна харчовых прадуктаў. Кашы розных хормаў рабілі з лазы, сасновай дранкі, каранёў хвоявых дрэў, саломы, рагозы. Прыкладна 1965 г.вырабу. Памеры: дыяметар 40 х 57см, высата - 50 см. в. Сялявічы

Плецяны кораб. Ёмістасць для захавання і пераносу сыпучых прадуктаў, сплецены з лазы або лубу. Прыкладны год вырабу 1920. Памеры: 34 х 26см, высата - 21 см. в.Кракотка

Лубянка. Пасудзіна з лубу (кары ліпы і інш. дрэў) на ягады, грыбы і інш. Звычайна цыліндрычнай формы. выкарыстоўваўся як сявенька.Прыкладны год вырабу 1966. Памеры: дыяметар 20 см, высата – 12 см. в. Сялявічы

Куфар. Скрыня з векам на завесах і замком, якая служыць для захоўвання адзежы і іншага. Прыкладны год вырабу 1920. Памеры: 62 х 40см, высата – 40см. в. Агароднікі

Вілкі. Хатні бытавы (пячны) інвентар. Лакальная назва ўхваты. Паўкруглы жалезны рагач, насаджаны на доўгае драўлянае цаўе. Служыць для падхвату гаршкоў. чыгункоў, якія ставяць ў печ, або дастаюць з яе. Прыкладны год вырабу 1940. в. Дзітрыкі

Пранік. Пляскаты драўляны брусок з ручкай, якім перылі (пралі) бялізну пры мыцці, палотны пры адбеліванні; ім так сама абівалі лён, проса. На беларусі вядомы з 11-12 ст. Памеры: 80 х 9см, 55 х 10см. в. Сялявічы

Збан. Ганчарны выраб; гліняная пасудзіна для захавання малака і іншых вадкіх прадуктаў. Прыкладны год вырабу 1967 - 68. в. Сялявічы

Збан.Ганчарны выраб; гліняная пасудзіна для захавання малака і іншых вадкіх прадуктаў. Прыкладны год вырабу 1967 - 68 в. Сялявічы

Збан. Ганчарны выраб; гліняная пасудзіна для захавання малака і іншых вадкіх прадуктаў. Прыкладны год вырабу 1967 - 68. в. Кракотка

Збан. Ганчарны выраб; гліняная пасудзіна для захавання малака і іншых вадкіх прадуктаў. Прыкладны год вырабу 1967 - 68. в. Агароднікі

Лыжка. Прадмет сталовага прыбора. Бываюць драўляныя, металічныя, касцяныя; маюць круглы ці авальны чарпачок і ручка- дзяржанне. Прыкладны год вырабу 1960. в. Сялявічы

Калаўрот. Самапрадка, прылада для механізаванага прадзення лёну і воўны ў хатніх умовах. Вядомы два тыпы, калаўрот-стаяк і ляжак. З’явіліся ў 16ст. на манафактурных прадпрыемствах. У сялянскім побыце выкарыстоўваюцца з сярэдіны 19 ст. в. Кракотка

Прасніца. Драўляная прылада для прадзення воўны, льняной і пяньковаў кудзелі. Найбольш пашыраны лапатападобныя і прасніца-грэбень. Прыкладны год вырабу 1955. в. Кракотка

Прасніца. Драўляная прылада для прадзення воўны, льняной і пяньковаў кудзелі. Найбольш пашыраны лапатападобныя і прасніца-грэбень. Прыкладны год вырабу 1955.

в. Кракотка

Прасніца. Драўляная прылада для прадзення воўны, льняной і пянь-коваў кудзелі. Найбольш пашыраны лапатападобныя і прасніца-грэбень. Прыкладны год вырабу 1955. в. Юхнавічы

Прасніца. Драўляная прылада для прадзення воўны, льняной і пяньковаў кудзелі. Найбольш пашыраны лапатападобныя і прасніца-грэбень. Прыкладны год вырабу 1955. в. Агароднікі

Верацяно. Прылада для ручнога прадзення лёну, воўны, пянькі. Конусападобная палачка даўжынёй 20 - 30 см з завостраным верхам, патоўшчаным нізам. Верацяно выстругвалі нажом або выточвалі з бярозы, ясеню, грушы і інш. Прыкладны год вырабу 1930. в. Сялявічы

Верацяно. Прылада для ручнога прадзення лёну, воўны, пянькі. Конусападобнаяпалачка даўжынёй 20 - 30 см з завостраным верхам, патоўшчаным нізам. Верацяно выстругвалі нажом або выточвалі з бярозы, ясеню, грушы і інш. Прыкладны год вырабу 1930. в. Сялявічы

Чаўнок. Ткацкая прылада для пракідання ўтку ў працэсе ткання. Вядомы дзве разнавіднасці чаўнака – з донцам і полы. Прыкладны год вырабу 1930. в. Сялявічы

Чаўнок. Ткацкая прылада для пракідання ўтку ў пра-цэсе ткання. Вядомы дзве разнавіднасці чаўнака – з донцам і полы. Прыкладны год вырабу 1930. в. Сялявічы

Цэўка. Драўляная палачка даўжынёй 14-16 см з утаўшчэннямі на канцах на якую накручвалі ўточную пражу. Пры тканні ўстаўлялася ў чаўнок. Ніткі на цэўку навівалі пры дапамозе сукала. Прыкладны год вырабу 1935. в. Сялявічы

Дымакур. (дымар) Пчалярская прылада для падкурвання пчол дымам у вуллі з механічным раздзіманнем агню вядомы с к.19 ст. Г.в. 1962 в. Лапухова

Трапло. Прылада для ачышчэння (трапання) льнянога ці канаплянага валакна ад кастрыцы. Уяўляе сабой тонкую дошчачку шыр.6-8, даўж. 40-45см. Трапло вядома з 7 ст. Прыкладны год вырабу 1955. в. Сялявічы

Калыска. Зыбка,люлька, дзіцячы ложак; даўні від народнай мэблі.Рабілі з дошак ці рэечак. З 19 ст. пашырана калыска ў выглядзе невялікага ложка на ножках, падбітых папарна дугападобнымі брускамі. Прыкладны год вырабу 1950. в. Сялявічы

Міска. Традыцыйна ганчарны або такарны выраб; гліняная ці драўляная глыбокая, звычайна круглая пасудзіна для ежы. Адна з старажытных форм керамічнага посуду, вядома на тэр. Беларусі з бронзавага веку. Г.в. 1970 в. Кракотка

Радзюжка. Посцілка з грубай ільняной пражы, у чатыры ніткі і сшытая з дзвюх полак; тое, што і дзяруга. Год вырабу 1950. в. Агароднікі

Радзюжка. Посцілка з грубай ільняной пражы, у чатыры ніткі і сшытая з дзвюх полак; тое, што і дзяруга. Год вырабу 1956. в. Агароднікі

Радзюжка. Посцілка з грубай ільняной пражы, у чатыры ніткі і сшытая з дзвюх полак; тое, што і дзяруга. Год вырабу 1965. в.Сялявічы

Сурвэтка. Узорысты тканы, вязаны, плецяны, гафтаваны, вышаны выраб з лёну, бавоўны, шоўку для ўпрыгожвання жылога інтэр’ера. Пашырылася ў 20 ст. У вязаных найчасцей утвараецца геаметрычны арнамент.Г.в.1963 в. Агароднікі

Матавіла. Прылада для змотвання і размотвання маткоў пражы. Уяўляе сабой невялікі драўляны стрыжань з перпендыкулярна прымацаванымі брускамі на абодвух канцах. Сустракаецца – вілкападобнае матавіла. г.в. 1956 в. Сядзельнікі

Сукала. Прылада для намотванны нітак на цэўку. Уяўляе сабой дзе стойкі з умацаваным паміж імі гладка адшліфованым валікам з махавым колам, размешчаным бліжэй да аднаго канца валіка. З прылеглага канца у валік устаўляўся металічны стрыжань, на які надзявалася цэўка. Знізу стойкі змацоўваліся драўлянай плахай або збіваліся дошкамі з бакоў і знізу ў выглядзе скрынкі для цэвак. г.в. 1960 в. Сялявічы

Гляк. Ганчарны выраб, гліняная пасудзіна для захавання і транспарціроўкі водных рэчаў. г.в. 1952 в. Сялявічы

Лапатка. Прылада з дапамогай якой гатавалі ежу. Рабілі яе з дошкі, звычайназ ліставых парод дрэвальтур. г.в. 1973 в. Сялявічы

Жалезны прас. Служыў для прасавання адзення. У яго клалі гарачыя вуглі, закрывалі накрыўку і замацоўвалі. Прас ужывалі як і сучасны. г.в. 1940 в. Кракотка

Жалезны прас. Служыў для прасавання адзення. У яго клалі гарачыя вуглі, закрывалі накрыўку і замацоўвалі. Прас ужывалі як і сучасны. г.в. 1940 в. Дзітрыкі

Бойка, маслабойка. Бандарны выраб 1960г. Пасудзіна для збівання масла. Гэта вузкая, высокая кадачка. У накрыўцы пасярэдзіне адтуліна для калатоўкі, верхні канец якога выходзіў вонкі, а да ніжняга прымацоўваўся кружок з дзіркамі. в. Сялявічы

Бойка, маслабойка. Бандарны выраб 1960г. Пасудзіна для збівання масла.Гэта вузкая, высокая кадачка. У накрыўцы пасярэдзіне адтуліна для калатоўкі, верхні канец якога выходзіў вонкі, а да ніжняга прымацоўваўся кружок з дзіркамі. в. Сялявічы

Чыгунок. У ім гатавалі ежу. Яго форма з выпуклымі бачкамі вельмі добра прыстасавана для хуткага і раўнамернага награвання ў печы. 1 літар.Г.в. 1940 в. Сялявічы

Чыгунок. У ім гатавалі ежу. Яго форма з выпуклымі бачкамі вельмі добра прыстасавана для хуткага і раўнамернага награвання ў печы. 3 літара.Г.в. 1940 в. Сялявічы

Лямпа. Прыстасаванне для асвятленне хаты. Г.в. 1853 в.Дзітрыкі

Лямпа. Прыстасаванне для асвятленне хаты. Г.в. 1960 в. Агароднікі

Лямпа. Прыстасаванне для асвятленне хаты. Г.в. 1945 в. Сялявічы

Кадушка. Бандарная пасудзіна розных памераў у форме ўсечанага конуса, звужаная кверху. Называлася таксама кадзь, кадка. Звычайна без вушак. Выкарыстоўвалася для захавання прадуктаў. Г.в. 1968 в. Сялявічы

Піла. Інструмент для апрацоўкі (распілоўкі) дрэва, мінеральных парод, металу і інш. Рабочая частка ўяўляе металічную пласціну ці дыск з зубчатым краем. У шырокі ўжытак увайшла у 2-й. пал. 19ст. Г.в. 1930 в. Кракотка

Серп. Прылада для ўборкі збожжавых культур. Да канца 19 ст. рабілі з жалеза, якое выплаўлялі ў руднях з мясцовай балотнай руды, рэжучую частку зазубрывалі. Паўсюдна выдавалі паўкруглыя і падоўжаныя. Г.в. 1940 в. Кракотка

Спадніца. Састаўная частка жаночага касцюма беларусаў; паясная адзежына ў выглядзе некалькіх сшытых полак тканіны, сабраных на пояс. Узнікла ў беларускім касцюме ў 16 ст. Сшыта з даматканага палатна, сукна, паўсукна, або с фабрычнай шарсцянкі. Г.в. 1953 в. Сялявічы

Спадніца. Састаўная частка жаночага касцюма беларусаў; паясная адзежына ў выглядзе некалькіх сшытых полак тканіны, сабраных на пояс. Узнікла ў беларускім касцюме ў 16ст. Сшыта з даматканага палатна, сукна, паўсукна, або с фабрычнай шарсцянкі. Г.в. 1952 в. Сялявічы

Ступа. Традыцыйная прылада для апрацоўкі зерня на крупы, выкарыстоўвалася і для іншых мэт. Рабілі з кавалка тоўстага ствала дуба, граба. У ствале выдзеўбвалі ці выпальвалі конусападобну выямку, глыбінёю 40-50см і дыяметрам у верхняй часцы 35-40см. Таўклі таўкачом- тоўстай выструганай палкай с паўкруглым канцом. Г.в. 1930 в. Сялявічы

Драўляны бязмен. Даўняя ручная рычажная вага. Металічны або драўляны стрыжань з пастаянным грузам(гірай) на адным канцы і ручкай ці чашкай для утрымання грузу на другім. Г.в. 1925 в. Кракотка

Абрус. Тканы, вязаны або плецены выраб, прызначаны для засцілання стала. Абавязковы атрыбут традыцыйна – сямейнай і калндарнай абраднасці беларусаў. Ім накрывалі стол на каляды, вялікдзень і іншыя святы. Выконваў важную ролю ў дэкаратыўным афармленні інтэр’ера вясковай хаты. Г.в. 1960 в. Сялявічы

Бёрда. Ткацкая прылада, что служыць для прыбівання ўтку ў кроснах. Прамавугольная рама(шыр. 40-50см і больш і выш. 15-18 см) з устаноўленнымі і замацаванымі пласцінамі (трасцінкамі) з тонкай 1 мм асінавай ці кляновай лучынкі. Для ткання устанаўлялася ў набіліцы. г.в. 1920 в. Кракотка

Лапаць. Традыцыйны сялянскі абутак, пляцены з лыка (лазовага, ліпавага), пяньковых альбо льняных вітушак ці тонкіх вяровачак, са скуры. г. в. 1946 в. Сялявічы

Лава. Даўні від народнай мэблі. Массіўная доўгая шырокая дошка, замацаваная на калодках ці ножках. г. в. 1936 в. Сялявічы

Лава. Даўні від народнай мэблі. Массіўная доўгая шырокая дошка, замацаваная на калодках ці ножках. г.в. 1939 в. Сялявічы

Лава. Даўні від народнай мэблі. Массіўная доўгая шырокая дошка, замацаваная на калодках ці ножках. г.в. 1948 в. Кракотка

Кола. Прыстасаванне ў выглядзе дыска ці вобада са спіцамі, насаджанага на вось; адзін з асноўных элементаў наземных транспартных сродкаў і многіх тэхнічных механізмаў і машын. г.в. 1934 в. Кракотка

Ліхтар. Ужываецца у асвятленні памяшкання ў цёмны час сутак. г.в. 1926 в. Кракотка

Кашуля. Асноўная частка мужчынскага і жаночага беларускага адзення. Яе насілі ў любым узросце, у будні і святы, пры любым сямейным і сацыяльным становішчы. Шылі з ільняного даматканага палатна. Мужчыны насілі паверх нагавіц і падпяразвалі поясам. г.в. 1952 в. Сялявічы

Чапец. Састаўная частка даўняга галаўнога убору замужніх жанчын Беларусі - круглая шапачка з фабрычнай тканіны або вязаная з ільняных ці баваўняных нітак, а яшчэ чапец быў галаўным уборам дзіцяці, які адзявалі яму с 2 месяцаў да 2-3 гадоў. г.в. 1965 в. Агароднікі

Ручнік-выціральнік. Святочны. Кавалак тканіны абрадавага, дэкаратыўнага і утылітарнага прызначэння. Шырыня яго вар’іравалася ад 25 да 45см залежна ад шырыні ткацкага стана, даўжыня – ад 1 да 4 м. Ужываліся для штодзённага і святочнага дэкаратыўнага убрання жылля і абразоў. Г.в. 1955 в. Агароднікі

Ручнік-выціральнік. Бытавы. Кавалак тканіны абрадавага, дэкаратыўнага і утылітарнага прызначэння Шырыня яго вар’іравалася ад 25 да 45см залежна ад шырыні ткацкага стана, даўжыня – ад 1 да 4 м. Ужываліся для штодзённага і святочнага дэкаратыўнага убрання жылля і абразоў. Г.в. 1955 в. Агароднікі

Ручнік-выціральнік. Бытавы. Кавалак тканіны абрадавага, дэкаратыўнага і утылітарнага прызначэння Шырыня яго вар’іравалася ад 25 да 45см залежна ад шырыні ткацкага стана, даўжыня – ад 1 да 4 м. Ужываліся для штодзённага і святочнага дэкаратыўнага убрання жылля і абразоў. Г.в. 1955 в. Агароднікі

Ручнік-выціральнік. Бытавы. Кавалак тканіны абрадавага, дэкаратыўнага і утылітарнага прызначэння Шырыня яго вар’іравалася ад 25 да 45см залежна ад шырыні ткацкага стана, даўжыня – ад 1 да 4 м. Ужываліся для штодзённага і святочнага дэкаратыўнага убрання жылля і абразоў. Г.в. 1955 в. Агароднікі

Ручнік-выціральнік. Бытавы.Кавалак тканіны абрадавага, дэкаратыўнага і утылітарнага прызначэння Шырыня яго вар’іравалася ад 25 да 45см залежна ад шырыні ткацкага стана, даўжыня – ад 1 да 4 м. Ужываліся для штодзённага і святочнага дэкаратыўнага убрання жылля і абразоў. Г.в. 1955 в. Агароднікі

Ручнік. Кавалак тканіны абрадавага, дэкаратыўнага і утылітарнага прызначэння. Шырыня яго вар’іравалася ад 25 да 45см залежна ад шырыні ткацкага стана, даўжыня – ад 1 да 4 м. Ужываліся для штодзённага і святочнага дэкаратыўнага убрання жылля і абразоў. Г.в. 1965 в. Дзітрыкі

Фартух. Паясная адзежына, якую адзявалі на спадніцу; састаўная частка народнага касцюма беларускіх жанчын. Называлі таксама запаска, затулка. Упрыгожвалі вышыўкай, карункамі, фальбанамі, часам запрасоўвалі ў складкі. Г.в. 1954 в. Сялявічы

Фіранкі. Выраб з тканіны для завешвання і ўпрыгожвання акон. У сялянскім побыце вядомы з канца 19ст. Рабілі звычайна з двух кавалкаў палатна, аздаблялі вышыўкай, натыканнем, гафтаваннем, набойкай, складкамі, фальбонай. Г.в. 1960 в. Агароднікі

Цэп. Прасцейшая драўляная прылада для малацьбы збожжа. Складаецца з гладка выструганай палкі – цапільна, рухома змацаваных паміж сабой. Г.в 1957 в. Кракотка

Гэблі. Стругальныя інструменты, што выкарыстоўваюць у сталярным, цяслярскім, бандарным рамёствах. Складаюцца з драўлянага бруска і замацаванага ў ім завостранага жалезнага ляза. Г.в. 1970 в. Кракотка

Саж. Плеценая з лазы ёмістасць для захавання кілбас, мяса. У ім прасушвалі таксама сыры, трымалі грыбы, зёлкі. Падвешваўся з дапамогай металічнага кручка ці драўлянага шаста на гары, у каморы, сенцах. Г.в. 1965 в. Сялявічы

Свідравальны інструмент. Прылада і прыстасаванне для пракручвання адтулін. Прынцып дзеяння заснованы на вярчэнні стрыжня з вострым рэжучым канцом. Г.в. 1940 в. Сялявічы

Таўкач. Тоўстая доўгая палка з паўкруглымі канцамі, якой таўкуць што – небудзь. Г.в. 1960 в. Дзітрыкі

Таўкач. Тоўстая доўгая палка з паўкруглымі канцомі, якой таўкуць што – небудзь. Г.в. 1960 в. Сялявічы

Валёнкі. Зімовы абутак з валенай воўны. Лакальная назва валенцы. Бытавалі з 19ст., а спачатку 20ст. набылі шырокае распаўсюджванне. Г.в. 1942 в. Сялявічы

Палатно. Двухнітовая льняная тканіна, вырабленая у хатніх умовах. Кужальнае палатно, якое ткалі ў 11 ці 14 пасмаў, выкарыстоўвалі на жаночыя і святочныя мужскія кашулі, а таксама наміткі. Палатно было абавязковым атрыбутам пасагу маладой. Г. в. 1957 в. Юхнавічы

Навой. Валік у кроснах для тканіны. У іх рабілі скразныя адтуліны ў якіх устаўлялася палачка-прытужальнік, для замацавання, адвівання і раўнамернага нацяжэння асновы, навівання палатна. Г. в. 1951 в. Сялявічы

Грэбень. Пласцінка з зуб’ям. Прылада для часання льнянога валакна, вядомы драўляныя і металічныя. Выраблялі з аднаго кавалка дрэва, на лопасці прарэзвалі зуб’я, лопасть пераходзіла ў ручку. Г.в. 1953 в. Юхнавічы

Фуганак. Стругальны дрэваапрацоўчы інструмент. Складаецца з доўгага бруска, у сярэдзіне якога ў спецыяльнай адтуліне замацоўваецца жалезнае лязо. Найчасцей мае з аднаго боку ручку. Г. в. 1967 в. Сялявічы

Сані. Палазовы транспартны сродак, які шырока выкарыстоўваўся зімой, калі устанаўлівалася снежнае пакрывала. Прататып саням - валакушы. Найбольш распаўсюджанымі былі рабочыя сані. Г. в. 1949 в. Сялявічы

Кош.Пляцёная ёмістасць для захоўвання і транспарціроўкі сыпкіх і штучных рэчываў, пераважна харчовых прадуктаў. Кашы розных хормаў рабілі з лазы, сасновай дранкі, кара-нёў хвоявых дрэў, саломы, рагозы. Прыкладна 1965 год вырабу. Памеры: дыяметар 40 х 57см, высата - 50см. Г.в. 1954 в. Сялявічы

Стрыхоўка. Прылада для выраўноўвання саломы пры крыцці страхі. Лакальная назва страхавец, шчотка, грэбень. Складалася с тоўстай дошчачкі з выразамі на ніжняй паверхні падоўжнымі пазамі. Зверху мацавалася ручка. Стрыхоўкай “падбівалі” ці раўнялі камлі саломы пад пэўным нахілам. Г.в. 1932 в. Юхнавічы

Шынкоўка. Прыстасаванне з нажом для здрабоення капусты. Г.в. 1935 в. Дзітрыкі

Этажэрка. Прадмет мэблі як стэлажы, якія складаюцца з некалькіх паліц, размешчаных паралельна адзін з аднаго. Г.в. 1955 в. Сялявічы

Аптэчка. Яшчык, альбо сумка, дзе захоўвалі высушаныя лекавыя расліны, кухонныя спецыі. Звычайна размяшчалася каля сенцаў альбо кухні. Г.в. 1960 в. Дзітрыкі

Музейны пакой "Бабулін куфэрак"

ЭКСПАЗІЦЫЯ МУЗЕЙНАГА ПАКОЮ

МУЗЕЙНЫ ПАКОЙ "БАБУЛІН КУФЭРАК"

Тэлефон: 8(01562)52939

ЭКСПАЗІЦЫЯ МУЗЕЙНАГА ПАКОЮ

Комментарии

Отправить комментарий